Iedereen die in de machinebouw werkt, weet: staal is niet gelijk staal. Afhankelijk van de producten die men produceert, moeten de materialen bepaalde eigenschappen hebben. Om ervoor te zorgen dat de verschillen tussen de afzonderlijke staalsoorten zo uniform mogelijk zijn, hebben verschillende organisaties op nationaal en internationaal niveau algemeen bindende normen vastgesteld.
Deze algemeen bindende normen zijn te herkennen aan de volgende labels:
Normering ISO:
Deze afkorting is afgeleid van het Griekse woord ‘isos’ wat ‘gelijk’ betekent. Het verwijst naar de Internationale Organisatie voor Normalisatie, die in totaal meer dan 100 lidstaten telt.
Normering EN:
Deze afkorting staat voor Europese Norm. Dit omvat alle richtlijnen die de Europese instellingen gezamenlijk hebben aangenomen om de grensoverschrijdende handel te vergemakkelijken. Deze instituten omvatten:
- – De Europese Commissie voor Normalisatie (CEN)
- – Het Europees Comité voor Elektrotechnische Normalisatie (CEN-ELEC)
- – Het Europees Instituut voor telecommunicatienormen (ETSI)
Normering DIN:
In Duitsland stelt het Duitse Instituut voor Normalisatie (Deutsches Institut für Norm e.V., of kortweg DIN) technische normen vast. Deze vereniging heeft echter ook een beslissende stem in de ontwikkeling van internationale normen.
Staalsoorten en hun markering
Bij het kopen van staal als materiaal, is in één oogopslag te zien of het materiaal aan de desbetreffende eisen van de klant voldoet aan de hand van de bijbehorende afkortingen. Op de website van de vakhandelaar zijn de normeringen EN, DIN EN of DIN EN ISO te vinden onder productinformatie. Na elke lettercombinatie is een reeks nummers te vinden waaruit blijkt om welke staalsoort het gaat.
In totaal produceert de Europese staalindustrie jaarlijks ongeveer 2.500 gestandaardiseerde staalsoorten. Daarnaast worden jaarlijks ongeveer 30 nieuwe kwaliteiten op de markt gebracht. Daarnaast moeten fabrikanten ook regelmatig bestaande staalsoorten aanpassen aan hogere normen. De keuze aan mogelijke varianten is daarom bijna eindeloos. Als eerste navigatie-hulpmiddel geeft het volgende u een overzicht van de meest gangbare staalsoorten en hun standaardaanduidingen op de Europese markt.
Staalsoorten uit de categorie DIN EN
Deze individuele groepen kunnen verder worden onderverdeeld door middel van extra cijfers. De meest voorkomende staalsoorten behoren allemaal tot de DIN 10025 norm en zijn als volgt:
Staalsoorten uit de ISO-categorie
Naast gestandaardiseerde varianten produceren industriële fabrikanten ook individueel aangepaste staalsoorten volgens de behoeften van hun klanten. Als u dergelijke op maat gemaakte materialen gebruikt, moet u ervoor zorgen dat ze voldoen aan de algemene richtlijnen.