De Alexander-Tarsos van Van Nieuwpoort Bouwgrondstoffen, is een drijvende grindwinnings- en verwerkingsinstallatie. Een ‘oud beessie’ dat het echter nog prima doet! Toch zullen er op korte termijn problemen ontstaan wanneer bepaalde onderdelen niet meer leverbaar zijn. Inmiddels is dan ook een revisieslag begonnen waarbij onder meer de lieraandrijving en de lagers van de riemaangedreven emmerketting zijn vervangen. Daarbij ontstond een serieus smeerprobleem dat is opgelost met behulp van smeermiddelenleverancier Interflon.
Van Nieuwpoort Bouwgrondstoffen produceert en levert al ruim 115 jaar hoogwaardige bouwgrondstoffen. Het bedrijf wint hiervoor met diverse drijvende installaties onder meer zand en grind uit rivieren. Door veranderde wet- en regelgeving én het voortschrijdend inzicht dat mensen niet zomaar onbeperkt alles kunnen nemen van moeder aarde, is de focus van de baggerwereld – en dus ook van Van Nieuwpoort – de afgelopen jaren flink aangepast.
Tekenaar Ewout van Ommen weet: “Natuurlijk verdienen we nog steeds ons geld met de verkoop van bouwmaterialen, maar we zorgen ervoor dat álles wat we winnen als grondstof érgens wordt ingezet. Er blijft geen afval over en wij zijn voortdurend bezig met het steeds verder verbeteren van onze processen om alles zo duurzaam mogelijk te doen. Daarbij laten we gelijktijdig een goed heringericht landschap achter.”
Alexander Tarsos
Deze benadering is doorgevoerd in alle lagen van de bedrijfsvoering en betreft dus ook de onderhouds- en revisiewerkzaamheden de onlangs zijn uitgevoerd aan de Alexander-Tarsos. Dit is één van de drijvende grindwinnings- en verwerkingsinstallaties van het bedrijf die momenteel wordt ingezet in het project ‘De Lus van Linne’. Het gaat hier om een uiterwaard in de gemeente Roermond waarin Van Nieuwpoort samenwerkt met Bichterweerd aan herinrichting van het gebied.
De Alexander-Tarsos werkt met een baggermolen die gebruik maakt van een emmerketting. Deze ketting is voorzien van 64 emmers die over de bodem schrapen en daarbij de bovenste laag meenemen. In een samenspel van zeven, cyclonen, ontwateringszeven, brekers en zwaardwassers wordt het bodemmateriaal nauwkeurig gesorteerd op grootte. Hierbij worden bepaalde fracties al direct als gereed product in een naastliggend schip wordt gestort.
Traditionele aandrijving
De aandrijving van de emmerketting bestaat uit een dieselgenerator die onderin de molen is geplaatst. Hij drijft een wisselstroom elektromotor aan die zijn vermogen vervolgens via een DC motor omzet naar gelijkspanning. De laatste fungeert hiermee als dynamo die de gelijkspanning opwekt voor een DC motor die uiteindelijk via een leren riem de ketting aandrijft.
Onverwacht problemen
Eén van de onderhoudsvraagstukken van de afgelopen tijd betrof de verschillende lagers in het systeem. Door het grote aantal draaiuren waren deze toe aan vervanging. Na een 1:1 uitwisseling traden na inbedrijfname echter onverwacht problemen op. De temperatuur van de lagers liep op waardoor de aandrijving uiteindelijk vastliep. Inspectie wees uit dat alle bronzen lagerbussen kapot waren gegaan.
Ewout van Ommen: “We stonden voor een raadsel. Een aandrijving die al jaren zonder problemen had gedraaid en het nu opeens, met nieuwe componenten, niet meer trekt? We hebben de bronzen bussen natuurlijk meteen vervangen, maar konden niet om de vraag heen: waarom?”
Alles over de oplossing van dit probleem door Interflon is te lezen in de nieuwste uitgave van Aandrijftechniek.